Любыя задачы па плячы

Намеснік дырэктара КСУП "Пагранічны-Агра" па ідэалагічнай рабоце Ала Журавенка прызнана пераможцам у індывідуальных раённых спаборніцтвах за званне "лепшы па прафесіі" сярод сельгаспрадпрыемстваў.

У сучасных рэаліях, калі аграрны сектар адыгрывае ключавую ролю ў эканоміцы, фігура ідэолага набывае асаблівую значнасць. Сёння гэта найперш сапраўдны стратэг, які эфектыўна плануе сацыяльную дзейнасць і натхняе калектыў на дасягненне высокіх вынікаў. Ала Уладзіміраўна мае такую ​​якасць, умее працаваць з людзьмі і прадбачыць на некалькі крокаў наперад.

У гэтым годзе КСУП "Пагранічны-Агра" сапраўды вызначыўся ў тых напрамках, якія маюць непасрэднае дачыненне да арганізацыйнай і ідэалагічнай работы. Сельгаспрадпрыемства паспяхова прадставіла падвор'е Бераставіцкага раёна на абласных дажынках. Каманда КСУП "Пагранічны-Агра" стала другой у раённых спаборніцтвах санітарных дружын, трэцяй - у раённай спартакіядзе сярод працоўных калектываў. На раённым свяце Масленіцы ўладальнікам дыплома ІІ ступені адзначаны масленічны стол гаспадаркі. Гэтыя і іншыя рыскі, якія папоўнілі скарбонку дасягненняў, кажуць аб многім. Ідэолаг тут сапраўды на сваім месцы і клапоціцца аб іміджы свайго сельгаспрадпрыемства.

Павароты лёсу

Калі б Але Журавенка яшчэ гадоў дзесяць таму сказалі, што ёй будзе цікавая гэтая сфера дзейнасці, яна б не паверыла. Хаця, калі прааналізаваць, лёс і жыццёвыя абставіны падштурхоўвалі жанчыну менавіта да працы з людзьмі.

– У дзяцінстве я хацела стаць настаўнікам пачатковых класаў, – успамінае Ала Уладзіміраўна. – У школе, вядома ж, была актывісткай, старастам класа – не без гэтага. Але адвучылася на таваразнаўца ў Гродзенскім каледжы спажыўкааперацыі, атрымала прафесію агранома ў аграрным універсітэце. Разлічвала ўладкавацца ў гаспадарку аграгарадка Памежны, дзе ўжо працаваў мой муж Пётр.

Ала Журавенка нарадзілася ў вёсцы Жукевічы. Але калі ёй было тры гады, бацькі пераехалі ў Гродна. Так што ўсё свядомае жыццё дзяўчыны прайшло ў горадзе. Аднак у аграгарадку Памежны жыла яе бабуля, і традыцыйна летнія вакацыі яна праводзіла ў вёсцы. Там Ала пазнаёмілася з мясцовым хлопцам, які пасля і стаў яе мужам.

Пётр Журавенка родам з Цецераўкі, ён быў механізатарам-перадавікам, заўсёды ў лідэрах жніва. Маладая сям'я асталявалася ў Памежным, мясцовая гаспадарка выдзеліла жыллё, і жыццё пайшло сваёй чаргой. У Алы і Пятра нарадзілася двое сыноў, якія сёння ўжо студэнты. Ну а ў 2013 годзе Але Журавенка прапанавалі пасаду спецыяліста па кадрах. Яна пагадзілася, і з таго часу праца з людзьмі сама знайшла нашу гераіню. Неўзабаве яна ўзначаліла прафсаюзную арганізацыю гаспадаркі і прапрацавала на гэта.

- Мець неабыяковую грамадзянскую пазіцыю, удзельнічаць у жыцці свайго населенага пункта, рабіць добрыя справы - маё крэда, і пасада ідэолага дазваляе мне гэта рабіць рознабакова і якасна, - падкрэслівае Ала Журавенка. – Мы праводзім мерапрыемствы ў клубе і школе мастацтваў сумесна з работнікамі культуры і запрашаем туды не толькі сваіх работнікаў, але і ўсіх жыхароў аграгарадка. Гэта адносіцца і да нашага брэндавага свята "Прыгранічны звон" - мы заўсёды рады гасцям.

Сёння на парадку дня выбарчая кампанія па выбарах Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Ала Журавенка - сябра ініцыятыўнай групы па зборы подпісаў за вылучэнне кандыдатам у прэзідэнты дзеючага Кіраўніка дзяржавы Аляксандра Лукашэнкі.

– Выбары – важная палітычная падзея ў жыцці нашай краіны, – лічыць Ала Уладзіміраўна. -Ад выбару палітычнага курсу, па якім далей пойдзе Беларусь, залежыць будучыня яе грамадзян, будучыня нашых дзяцей. Я падтрымліваю мірны шлях развіцця, па якім мы ўжо рухаемся наперад. Згортваць з яго нельга, каб не дапусціць крызісу і хаосу, які мы назіраем у свеце.

Дзень ідэолага распісаны па хвілінах. І часта ён заканчваецца далёка не як ва ўсіх офісных працаўнікоў. Як Ала Уладзіміраўна ўсё паспявае?

- Большую падтрымку я атрымліваю ў дамы, у коле сваіх родных, дзе магу адпачыць і прысвяціць сябе любімаму занятку, – кажа жанчына. – А любімы занятак – гэта выпечка. Асабліва мне ўдаецца піца. Ёсць, вядома, і агарод, і цяпліца, і закаткі. Але па гаспадарцы я не абыходжуся без дапамогі мужа. Ды і дзеці дапамагаюць, яны ўсё ж выраслі ў вёсцы і выдатна знаёмыя з сельскай працай. А ўлетку мы ўсёй сям'ёй кахаем выязджаць на рыбалку з начлегам у намёце. Гэта наша свайго роду сямейная традыцыя.

Мамчыну піцу сыны часцяком вязуць з сабой на вучобу - сябры ацанілі арыгінальны і вельмі смачны рэцэпт. А маці зноў спяшаецца на працу. Яе чакаюць важныя справы - выслухаць, углыбіцца ў сітуацыю, дапамагчы.

– Галоўная мэта нашага сельгаспрадпрыемства – вырабляць прадукцыю і гарантаваць харчовую бяспеку краіны, – падкрэслівае Ала Журавенка. - І рабіць гэта павінны шчаслівыя, задаволеныя ўмовамі працы і жыцця работнікі. Шэраг сацыяльных бонусаў на прадпрыемстве ўжо існуе. Нешта новае ўвялі сёлета. Напрыклад, штомесячныя харчовыя наборы працаўнікам і пенсіянерам гаспадаркі.  Але і далей мы будзем прыкладаць усе намаганні, што жыццё нашых землякоў з кожным годам станавілася больш камфортным і шчаслівым.